Marcelino Natar is 35 jaar. Hij werd geboren met een genetische aandoening: microstalphus coloboma. Als je deze afwijking hebt, ontbreekt er een deel van het oog. Dat resulteert o.a. in zeer slecht zien, in het geval van Marcelino gaat het over alleen het verschil tussen licht en schaduw kunnen zien.

Als jonge knul was Marcelino best nog zelfredzaam, tot hij op zijn 17de tussenbeide kwam bij twee vechtende vrienden. Hij haalde zijn vrienden succesvol uit elkaar, maar verloor daarbij, hoe wrang kan het zijn, een oog. Hij heeft ondertussen twee operaties gehad aan zijn slechtziende oog, draagt een prothese in de andere oogkas, maar het oogziekenhuis van Rotterdam heeft het helaas opgegeven. Over 2 jaar zal Marcelino helemaal niets meer zien.

Marcelino’s moeder gaf het echter niet op. Zij woont in het buitenland, maar belt elke dag met haar zoon. En zo zochten ze samen vanop afstand naar hulp. En die hulp is gevonden. In Barcelona is er een chirurg, gespecialiseerd in hoornvliestransplantaties, bereid Marcelino te helpen. Vanaf eind oktober zou er een oog beschikbaar kunnen komen. Dat betekent dat Marcelino dan gelijk een vliegtuig moet nemen, en het liefst natuurlijk met zijn moeder als begeleidster.